Kaynağına Değin Süz Şiiri - Ozan Efe

vebalimde olursun
kırmızıya çalar güz
sarı yaprak bulursun
yalnızlığa dalar düz

incecik bir yol ölüm
çizgisindeki zulüm
çiçekli soldu gülüm
hazanıyla dalar yüz

başına iner yumruk
dalına biter çomruk*
yola inecek tomruk
ömrünü yaralar cüz

kekremsi tadında dil
kocaman adımda fil
sızdırır yakında kil
avucunu yalar püz

ozan efem doğrusu
köküne inecek su
yeşillikten korusu
kaynağına değin süz

*eski güdük süpürge ağaçlarda sızan zamk