Kaymaklı Vatandaşlar Şiiri - Cağlar Akarsu

Kaymaklı Vatandaşlar
..
Severdik, sütü kaynatırken

Yağlı ve beyaz köpüklü,
Sıvanır, kabın her köşesine,
Biz ise, hazır ve nazır,
Yutmak için hep bekledik,
Birleri, bir başları tutmuşlar,
Düşünmezler, dönüp geri bakmayı,
Nice-nice günler geçip de giderken,
Yollar, uzak diyarlara çıkar,
Mısır tarlaları çok bereketli miş
Çoluk ve çocuk “ ramsey” kanatlı,
Kaymaklı dondurmaları yalarken,
Ağızlarını bozmak, istemezler.
...
Ne kaymakmış böyle bitmeyen,
Doymayan kişiler, arsız olursa
Elde uzun bir kepçe sallanır,
Kazan delik, üstünden koyulur
Altından kaymak ve bal tutanlar,
Şapırdamış hırsları dolu dizgin,
İradesizce kendini bilmeden,
Bu nice yaşamaktır, kaymaklı.
Aç kalmış vatandaşlar biçare
Lokmaları mideye götürenler,
Yedikçe, yemişler bu illerde,
Ak kaymaklı vatandaş, ah! !
....
12/ ekim/2003
çağlar akarsu