Kıssa KAYMAKAM OLUR
Emmim gilin ilçeye bir kaymakam atanır,
Yeni mezun olmuş ya tek gezmeye utanır!
Zaman, zaman etrafı gezip dolaşmak ister,
Vatandaşı köyünde görüp tanışmak ister!
Düşünür kara, kara kim yakışır şanına;
Kime sözü geçer ki, kimi bulsa yanına?
Öyle biri olsun ki yola tarif kalmasın,
Emirlere uysun da fazla arif olmasın!
Bilse, bilse köyleri; subay, çavuşu bilir,
Hem halkı iyi tanır hem de avucu bilir!
Yaverine seslendi, duymayınca bağırdı;
Karakol çavuşunu makamına çağırdı!
Komutan gelir gelmez hazırlanıp çıktılar,
Makamda oturmaktan sanırsın ki bıktılar!
Köylü çıkmış karşıdan bir elinde sopası,
Eşşeğe binmiş gelir, kucağında sıpası!
Seyret şimdi komutan şu köylüye çatayım,
Çok donuk geçen güne biraz neşe katayım!
Komutan kaymakamı uyarır usulünce,
Sözün şakası olmaz dillerden dökülünce!
Lafta altta kalmazlar sanma öyle saf bunlar,
Öyle cevap verir ki, deme sakın gaf bunlar!
Boş versene komutan boşuna okumadım,
Bir köylüden daha az söz, kelam dokumadım!
“Bir dakika hemşerim soruma bir şey söyle!
Kucağında yavrunla nere gidersin böyle?..”
Köylü biraz düşünür, bir ona bir buna bakar;
Birbirinden ayırmaz, umulmadık laf çakar!
Okula yazdırmaya, gitmezsem berduş olur,
Okur ise Kaymakam, okumazsa Çavuş olur…
MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
08.01.2019 - İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 8.1.2019 17:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!