Kayısının dilinden Şiiri - Şükran Beşışık

İsmim kayısıdır,
Rengim altın sarısıdır,
Her bahar gelin olurum,
Açarım en güzel çiçekleri,
Her gün değişirim,
Titretirim yürekleri
İsmimi sorarsanız kayısıdır.
Tadımı sorarsanız bal yarısıdır;
Türkiye' deki yerim,
Malatya haritasıdır.
Doğu Anadolunun en yeşil ovasıdır.
Yetişir meyvelerin güzeli.
Başta ben varım,
sonra arkadaşlarım,
Kiraz, elma, armut kavun, karpuz,
Ceviz ağaçları meşhur,
Her köşesi tarih yansıdır,
Hayaller dolanır bu beldede.
Milat öncesi, Milat sonrası,
Resmi geçit yapar,
Uyanan kuşlarla.
Alpaslan'la askerleri,elinde kılıclarla,
Yavuz selim geliyor marşlarla,
Özalsız' da Malatya olmaz,
Onu süsler nakışlarla,
İkibinli yıllarda,
Açtığı okullarda,
Okur yüzlerce Türk çocuğu.
Dört yanından çağlarken çayları
Uzaktan göz kırpar Toros dağları
Pekte alımlıdır gürpınar Şelalesi.
Tarihe ışık tutar Zengibar kalesi,
Allah, Allah der,
Kükrer Battal gazisi,
Türbeler,camiler,eski saraylar,
Her sabah uyanır eski sihriyle,
Hafiften bir rüzgar eser,
Şiir gibi ahengle;
Sallanır dallarım,
İsmim kayısıdır,
Rengim altın sarısıdır.
Türkiye'deki yerim,
Malatya haritasdır.