Kayısı Kokulu Kentim Ve Annem

Bir mektup gönder bana anne
Buram buram özlem koksun
Kayısı kokusu sinsin mısralarına
Ellerinin koksu sinsin.
Doğduğum büyüdüğüm toprakların
Çiğdemlerin,nevruzların
Horoz güllerinin kokusu sinsin
Okudukça içim titresin anne.

Bir solukta okumalıyım
Özlem kokan mektubunu
Denizler ötesinde
İçime çeke çeke.
Buğulansın gözlerim
Boğazım düğümlensin
Gözümden akan yaşlar
Hasretimi söndürsün.

Göçmen kuşlar gökyüzünde
Kanat çırparken uzaklara
Acı bir hüzün halinde
Memleket düşer aklıma.
Sizden uzak olmak
Ne kadar zor bilirmisin
İki satırda olsa yaz bana
İçimde ki özlem dinsin.