Kayısı Destanı Şiiri - Ahmet Şener

Gübreledik çapaladık suladık
Çok nazladık toprağını eledik
Dallarını boynumuza doladık
Yaz geldi yan gözle baktı kayısı

İlaçlayan çiftçi bakanda çiftçi
Dibine gübreyi dökende çiftçi
Bütün çülesini çekende çiftçi
Alıcıya arka çıktı kayısı

Ayaklar çatladı nasır tuttu el
Dibine döküldü salladıkça yel
Umudumuz oydu bağlamıştık bel
Amma belimizi büktü kayısı

Sanmayınki durum iyi haller hoş
Borç kabardı cepler delik cüzdan boş
Bu sene olmadı üretene aş
Yumuşadı cıvıdı aktı kayısı

Hallerin perişan şaş garibim şaş
Jilet alamadık olmadık traş
Çiftçiyle kayısı tuttu bir güreş
Çiftçiyi meydanda yıktı kayısı

Yakında gelirler oy istemeye
Gelmezler inşallah temennim bu ya
Üretim fazlaymış çok imiş güya
Sanki daha evel yoktu kayısı

Bir kere meydana gelmiş bulundu
Yarı olgun ala çakır yolundu
Kimisine diken battı delindi
Sandıkta sepette koktu kayısı

Yetiştirdik fakat para etmiyor
Bu vaziyet hoşumuza gitmiyor
Ne yapalım yemeklede bitmiyor
Yedikçe mideye çöktü kayısı

Yeşil sarı bahçeleri donattı
Alıcılar satıcıdan inattı
Cüzdanlara baykuşları tünetti
Kafayı çiftçiye taktı kayısı

Kızlar bu senede evde kalacak
Para yok ne ile çeyiz alacak
Kimler bu yangına engel olacak
Bekarın canını yaktı kayısı

Soğandan büyüktü sanırsın turptu
Alıcılar her gün fiyattan kırptı
Vatandaş kızınca sopayla çırptı
Bu sene çiftçiyi ekti kayısı

Alacaklı her gün kapı çalıyor
Birisi gitmeden bir diğeri geliyor
Garip köylü santim santim ölüyor
Garibin ipini çekti kayısı

Şenerim tükenmez bu gam bu keder
İlgisiz bırakıp ettiler heder
Sandıkla gelenler sandıkla gider
Bunu aklımıza sokktu kayısı