Bişeyi far ettim biraz önce..
Balkonumda oturmuş çayımı yudumlarken etrafa bakındım öyle, sessiz ıssız ve derinden.
Hafifden esen rüzgarın hışırtısıyla selam veriyorlardı sanki kayısı dalları.
Fark ettim ki; en çok kayısı çiçeklerini yakıştırıyorum bahara. Bir gelin gibi süslüyorlar aylardır kuru kalmış dalları.
Sevgiliye kavuşma hayali kuran bir genç kız gibi süslüyorlar her yanı.
Beyaz bir duvak sanki.
Öyle güzel, öyle umut dolu el sallıyor ki balkonuma..
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
kayısı şiirinizi görünce sayfanızdan okumadan geçemedim
benimde bahçemde vardı kayısı ağaçları, etkilendim şiirinizden ve tabiata duyulan sevgiden.
benimde kayısıya yazılmış bir şiirim var..ve çokda büyük anısı var..ne çok kayısı verdi bu yıl demişti eşim, ama nasip olmadı ona..
bana derseniz bir tane boğazımdan geçmedi..
teşekkür ederim bu güzel şiir için..anılarda gezindim yine sayenizde..sevgiler
doğayı ve kayısı ağaçlarının o bembeyaz örtüsünü öyle güzel nakşettinizki yüreklerimize okurken kendimi birden özlediğim kayısı bahçeleri içinde hissettim.. yüreğinize sağlık 10 puan + antoloji
Doğa bize gerçek yaşamın sırlarını fısıldıyor ama insanoğlu kendi hayında. Bakmakla görmek arasındaki farkı anlatıyor 'Kayısı Çiçekleri'.
umudunuz daim olsun
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta