Kayısı Ağacı Şiiri - Tümerkan Köroğlu

Toprağa değerdi dalların
Ne hoş anısı sın bir zamanların
Canı çekip yiyemeden bakanların
Aklında sın sen kayısı ağacı.

Etrafında dikenli teller var
Bakar durur sana uzaktan eller
Birisi görürse ne der
Yanına yaklaşamayız kayısı ağacı.

Uzaktan seyrederiz seni
Göz hakkı olur sana bakınca
Kayısıların dallarına ağır gelir
Dökülünce hafiflersin anca.

Kayısıların olunca yere düşer
Çürür gider komşular küser
Bir tane olsun verir misin?
Çok canım çekti be Rıfat amca.