Düşünsene sen doğmuşsun bir kere
sevince boğulmuşsun
bir de çırak aranıyormuş ki şehirde
kilit tutmazmış fabrikanın kapısı
milyonlarca
emekçi doğmuş senin gibi
teneffüste değilsin, okulda değil
atölyede...
atölyede doğum günü pastası kesilmiş hakkında
sen boğulmuşsun bir kere
triger kayışı kopmuş, tükenmiş hayat
ve kaybolmuşsun kara bulutlar ülkesinde
düşünsene
sen doğmuşsun
doğurmuş anan seni isteye istemeye
soran mı var
ve ardından doğmuş herkes
sırayla
emek emek geçmek olur mu hayatın sillesinden
gün uyutmazmış insanı
saatsizmiş işyerinin beton duvar yapısı
elin oğlu işte
doğmuşsun bir kere, hoş gelmişsin sömürüye
çoktan varmışsın menzile
sen doğmuşsun güne güneşten önce...
Bülent Öntaş
14.05.2024 - İstanbul
Kayıt Tarihi : 24.5.2024 14:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!