Yağmur, toprağa karışmaz insandan önce İstanbul’da
Hiç bir şey insandan önce hareket etmez
Dişi kentin sancılı yokuşlarına aldırmadan vurursun ayaklarını,
Bileylenir tüm bakışlar...
Mevsim, toprağa karışmaz insandan önce İstanbul’da
Bazen yaşlı bir teyze olur canayakın, bazen bir fahişe gibi gözleri fettan
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
şiirlerinizin devamını bekliyorum şair dostum
saygılarımla
Alparslan Koçyiğit...
guzel bir calisma cok emek vermisiniz,tebrik ederim basarilarinin devamini dilerim sagilar selamlar hollandadan...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta