Kayıplarımız Şiiri - Mehmet Çiftci

Hayayı kaybettik ar kendi gitti.
Utanmazlık pirim yapıyor şimdi.
İnsana yakışan değerler bitti,
Herkes birbirine bakıyor şimdi.

Müslüman gözünde özeldi kadın,
Yalnız sahibine güzeldi kadın,
Vücudu mahremdi yüz el di kadın,
Göbeğine boncuk takıyor şimdi.

Serildi ortaya bacak göğüs bel,
Yürüyüşü bile çağırıyor gel!
Perdeler yırtıldı kalmadı engel,
Bakışlar herkesi yakıyor şimdi.

Hem anadır kadın hem de sadık eş,
Yabancının ona hepisi kardeş,
Haince bakana yakıcı ateş,
Ağızdan salyalar akıyor şimdi.

Anamız bacımız dürüst olanlar,
Gözden ırak arkalarda kalanlar,
İffetinin kıymetini bilenler,
Az da olsa yine çıkıyor şimdi.

Kızlar erkeklerle flört ederken,
Nikahsız birine sevgilim derken,
İnsanlığın haysiyeti biterken,
Ebeveynler boyun büküyor şimdi.

Kadında önemli ama görünüm,
Kıyafetle değil benim sorunum,
Bu günden çok kaygı verir yarınım,
Bu yaşayış iğrenç kokuyor şimdi.