Kayıplardayım Şiiri - Özay Karakuş

soruyorum yüreğime geçmişim nerede diye ama dur söyleme sus kalbim biliyorum kayıplardayım
yıllar önce gülüyor iken şimdi acılarla sınanıyorum
varoluşumun amacından uzakta isyanların eşiğindeyim
benliğimin kimliğimin belgesi buruşturulup atılmış hayallerin dipsiz kuyusuna ve ben gözü kara dalıyorum içine arıyorum ama bulamıyorum ve anlıyorumki kayıplardayım.....

içimde bir buzdağı oluşturulmuş en sıcak duygularda bile bir cm erimiyor hislerim..bir başkasıyım artık sizin dünyanızda
bambaşka bir yabancıyım...gülmelere yabancı sevmelere yabancı hayallere yabancı ümitlere yabancı........cesaretim katledilmiş katilim ise mechullerde izini kaybettirmiş yalnızca gölgesi hafızamda elini kolunu sallayıp geziyor rüyalarımda....şekillendiremiyorum artık zihnimde bir çiçeğin tomurcuğunu bile şekilsizim kayıplardayım....

ayrılık vakti yaklaştı artık elveda dünya elveda içinde bulunan
topluluklar...gidiyorum her nefeste son nefes gibi ölümün adresindeyim....şevkatli kollarıyla beni sarmasını bekliyorum bütün şiddetiyle..öyle bir sarsınki beni en büyük depremlerde bile cesedim dışa vurmasın sizin dünyanıza bedenim temas etmesin...etmesinki yeniden kirlenmesin çürümeye yüz tutmuş
kabir azabındaki vücudum...yeni baştan günahlarınızla...
rahatsız etmeyin beni artık topraklardayım ve kayıplardayım..

uğramam artık değil semtinize düşlerinize bile....
kurtuldum ya cefanızdan kurduldum ya yalan dostluğunuzdan
bu bana yeter gayrı bahçenizde yetişen en küçük fidana bile gübre olup hayat vermem asla size ait olana.....şimdi sahip çıkma zamanı bana ait benim olana....

yokum ben var olan yokluklardayım evet belki bir serseriyim ama sonunda başardım ve ben kazandım......kayıplardayım

------------münhasıran