Kayıplar Şiiri - Erol Dal

Önce yutacak şehir
Derme çatma sokaklarında salyaların eser bırakacak.
Dibine kadar değil
Dibin dibini görecek kadar sıkılacak boğazın.
Ayyuka çıkmış günahların bedelini bir bir ödedikten sonra,
Şehrin ışıklarını güneşin aldığı aydınlıklarda yürümekten korkmadığında,
Şehre akıttığın döl tutmuştur.
Şimdi;
Her kim isen
Ve nerede ne iş yapacaksan
Var git haline.
Başaramaz isen
Şehrin bildiğin ve geldiğin batağında her şey eskisi gibi
Bekliyor olacaktır seni.
Tek fark var ki! ! !
Sen artık bu şehre akıtacak kadar döle sahip olmayacaksın…
Sonrası;
Sonrası malum.
Bu şehir yutar adamı…
Bu nedenledir, mağlupların şarkılarının galiplere, avuntuyla galibiyeti,
Bu nedenledir arabeskin coşkusu…
Bu nedenlidir ki,
Yüreklerinde cesaret taşıdığı halde, korkularıyla şehrin içerisinde kaybolmuş garibanların
Sessiz çoğunluk ile adlandırılmaları.
Bu nedenledir;
Bu şehirleri büyük yapan, insan öbeklerinin yığınları…
Yeniden deneyebilecek kadar fırsatın olmadığını düşündüğün anda
Ey şehrin dölsüz sakini…
Yeniden, inadına ve yeniden
Kalk ve seni bu şehirde kaldırım sislerine mahpus edenleri ara.
Zaten ölüsün ve zaten kaybettiklerin bundan sonra kazanacaklarınla telafi edilemez.
Bazen bir dirhem cesaret ile
Bin dirhem kazanılır.
ED/19.12.12/Mekan