Bir zaman vardı, hatırladıkça tükenir gibi,
Kalbimdeki yaraların gölgesinde durduğum,
Saklı kapılardan geçtiğim, kendi suretime bakmadan,
Bir düş gibi, ama hep kırık dökük, hep yarım.
Bir fırtınaydı geçen, saçlarımı savuran,
Gözlerime yerleşen karanlığın ilk izleri,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta