Kelimeler, benim ezelden sevgilim…
Hep gelir bulurlardı beni, bir sokak lambası altında titrerken,
Yahut kederliyken; hüzünlü, neşeli, keyifliyken bazen!
Dilimin ucuna gelip de söyleyemediklerimi,
Kelimeler söylerdi bir kâğıda, bir kalemin dilinden.
Bir ben bilirdim o dili, bir de kalem… Başka herkese yabancı bir lügatti.
Kimse anlamaz, kimse bilmez sanırdım bu lisanı,
>Gidişinle Agrı güneşe küsmüştü
>Hayat yaşanmışlar içinde kötü
>Yaşanmamışlar arasında ise
>Anlamsızdı
>Gidişinle geceler
>Nefret saçıyordu gülüm ve ben bu nefretler
Devamını Oku
>Hayat yaşanmışlar içinde kötü
>Yaşanmamışlar arasında ise
>Anlamsızdı
>Gidişinle geceler
>Nefret saçıyordu gülüm ve ben bu nefretler
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta