Kelimeler, benim ezelden sevgilim…
Hep gelir bulurlardı beni, bir sokak lambası altında titrerken,
Yahut kederliyken; hüzünlü, neşeli, keyifliyken bazen!
Dilimin ucuna gelip de söyleyemediklerimi,
Kelimeler söylerdi bir kâğıda, bir kalemin dilinden.
Bir ben bilirdim o dili, bir de kalem… Başka herkese yabancı bir lügatti.
Kimse anlamaz, kimse bilmez sanırdım bu lisanı,
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta