Zaman akıyor, sessiz ve ağır,
Her saniye, bir hançer gibi içimde.
Ağlıyorum, hiç bitmeyen bu çarkta,
Yoruldum, nefesim dar bir kafeste.
Ellerim titriyor boşluğa doğru,
Bitsin artık bu korkunç serap,
Ne ışık kaldı, ne bir yol haritası,
Her adım bir bilinmeze açılan kapı.
Sessizlik yankılanıyor derinlerimde,
Hiçbir ses umut değil, hiçbir nefes sıcak.
Kayıp bir yıldız gibi savruluyorum,
Ve düşüşüm sonsuza dek sürecek, biliyorum.
Kayıt Tarihi : 11.12.2024 20:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!