Yarınlara sarardım yüreğimi saklardım tüm sevinçlerimi, hüzünlerimi ardımda bırakarak sarılırdım yarımı tamamlayan yârime.
Yâr der katardım canıma onunla uçardım bulutlara gezinirdim en güzel rüyalarda sanardım ki hiç bitmeyecek bu rüya.
Rüyalarım gibi hayallerim de böyle kısa sürer hep benim. Hayallerimin sonu olmuyor. Mutlu sona ulaşmıyor...
Şimdi ne yarın kaldı elimde ne de yüreğim ikisini de kaybettim, kendime de yazık ettim. Aradığım sevgi hasret kaldığım sevgili. Yok ki yanımda artık yeri...
Bana derler bişeyler, arkamdan konuşurlar...
Sevdim ama hata ettim biliyorum siz benim arkamdan konuşun ben sizi duymuyorum ben kendime acıyorum zaten. acı duyuyor kendime yanıyorum. Her yandığım acı içerimde kalıyor sesi çıkmıyor bağırmak istesem de avaz avaz.
Uzaklar bana yakın artık mesafelerim duruldu araya ayrılık konuldu yanıma aldım uzakları onları kabul ettim kattım kendi yoluma uzakları aşmaya dayanırım artık alıştı bu beden yorgunluğu dahi hissetmiyorum ayaklarım götürüyor beni...
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta