Kayıp Yürekli Kız

Yarınlara sarardım yüreğimi saklardım tüm sevinçlerimi, hüzünlerimi ardımda bırakarak sarılırdım yarımı tamamlayan yârime.
Yâr der katardım canıma onunla uçardım bulutlara gezinirdim en güzel rüyalarda sanardım ki hiç bitmeyecek bu rüya.
Rüyalarım gibi hayallerim de böyle kısa sürer hep benim. Hayallerimin sonu olmuyor. Mutlu sona ulaşmıyor...
Şimdi ne yarın kaldı elimde ne de yüreğim ikisini de kaybettim, kendime de yazık ettim. Aradığım sevgi hasret kaldığım sevgili. Yok ki yanımda artık yeri...
Bana derler bişeyler, arkamdan konuşurlar...
Sevdim ama hata ettim biliyorum siz benim arkamdan konuşun ben sizi duymuyorum ben kendime acıyorum zaten. acı duyuyor kendime yanıyorum. Her yandığım acı içerimde kalıyor sesi çıkmıyor bağırmak istesem de avaz avaz.
Uzaklar bana yakın artık mesafelerim duruldu araya ayrılık konuldu yanıma aldım uzakları onları kabul ettim kattım kendi yoluma uzakları aşmaya dayanırım artık alıştı bu beden yorgunluğu dahi hissetmiyorum ayaklarım götürüyor beni...
Yüreğimin bağırdığı halde sesini duymadan, dinlemiyor artık onu dinleyemez ki yerinde değil atmıyor kalbim heyecanla, eski yerinden düştü kayboldu kim bilir nerde hangi yârin elinde oyuncak olarak kaldı beni üzdüğü kadar güldü.
Ve her daim gülmeye devam etti....
Ben gülüşlerimi saklıyorum kumbaramda gün gelir kıracağım o kumbarayı, lazım olunca gülüşlerimi harcıya cağım doya doya.
Sabrım büyüktür...
Kesit kesit olsa da.
Kesin kes karşılığını alacağım sabrımın.
Bekliyorum bekleyin sizde.
Beyaz kefenimin içinde
Gülen yüzümü hiç biriniz unutamayacaksınız.