İçimde kaç insan öldü, ah bilsen…
Ben de sevilmek isterdim,
Ama olmadı, biliyor musun?
Yüreğimde kaç insan kaybettim,
Ama suçlu ben oldum her zaman.
Kimse oralı olmadı,
Ben de yoluma baktım sessizce.
Sevmek yürek ister,
Bakıyorum ama o yürek sizde yok.
Bir çift göz arar gözlerim,
Ama herkes başka yollarda kaybolmuş.
Kırılan kalbimden sessiz çığlıklar yükselir,
Geceye sarılırım, gündüze küserim.
Belki bir gün,
Gerçekten yüreği olan birine rastlarım.
Ve o gün gelirse…
Ne yaralarım sızlar,
Ne de geçmişin yükü taş olur omzumda.
O vakit anlarım ki,
Sevmek, aslında yeniden doğmaktır.
Kayıt Tarihi : 8.8.2025 03:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!