Kayıp Yollar Ve Hiçliğin Şarkısı

Zirvesinde ömrüm, heybetli karlı tepelerimin
Bir kuş cıvıltısı sarmalarken hayallerimi
Asuman kucaklar tüm ihtişamıyla ruhumu
Yol nereye, hangi meçhule gider bilmem

Kimi yarin aşk dolu gözlerinde kaybolur
Kimi ummanda, kimi darı dünyada
Kimi ise sevgilinin aşk dolu gülşeninde
Ben mi? Bilmem hangi bilinmez diyarda

Ne Araf'tayım, ne dünya denen handa
Ne bizim yunusun dergahında
Ne de Leyla'sını arayan Mecnunda
Yol nereye, istikamet nereye onu da bilmem

Yakup'ta Yusuf idim, varlıkta yokluk
Ruhum ellerini açmış sema ederken
Sırrına erişilmez karanlık kuyularının
Menzil nereye, onu da bilmem.

Dönmez geriye giden sevgililer.
Hüzünlü hatıralar sızlatır her yerimi.
Acı bir türkü aydınlatır gecemin karanlığını,
Hüzne boğar, sılaya düşer sızısı.

O türkü;
Hasrettir, umuttur, aşktır sevgiliye yakılan,
Güftesi hüzündür, gönüle teselli olan,
İlmik ilmik nakşeder gönül mısralarıma.
Bir of çektirir gecenin zifirii karanlığına.

Canım çok yanıyor, çok.
Gözlerim yağmur bulutlarına hapsolmuş.
Var mı dudaklardan dökülen bir teselli,
İçinde yaşam, içinde umut, içinde aşk olan?

Senden gelene eyvallah.

Cumhur Taner
21.06.2024