Kayıp Yolcu Şiiri - Değer Ulaş Turan

Nerede yaşar insan?
Aklında hep huzur düşüncesi.
Nereye yol alır?
Bilinmez, yollar ayrılır.

Gözlerim kapalı, aynı düş,
Kaçsam da bulur bu dünya.
Sorular var, cevaplar eksik,
Belki de bu yüzden kalırım hep yarım.

Her sokakta aynı yüzler,
Birbirine benzer izler.
Sanki hep aynı hikaye,
Dönüp durur, hiç bitmez bu hevesler.

Düşlerim yarım, rüyalar yarım,
Yarına dair umutlar hep yarım.
Sorular çok, yollar uzun,
Belki de biz hiç tamamlanmadık,
kaldık yarım.

Zaman bilge, biz kayıp yolcu,
Soluksuz bir rüyadır, uyanır mıyız bilmem bu hangi sonuncu.
Arar dururuz, bulur muyuz?
Sorular eksik, cevaplar solgun.

Belki de yol biter bir gün,
Biz de buluruz o an.
Kaybolmuş her cevabı,
Bir son durakta belki de tamamlanır zaman.

Her adımda yeni bir savaş,
İçimde tükenmeyen bir telaş.
Kaç kere durdum, kaç kere koştum,
Ama hep aynı yerde buldum.

Ve yine biter gece,
Sabah gelir belki sessizce.
Bir cevap bulur muyuz?
Kim bilir, belki de asla.