Yetmişbir de hüzün çöktü
Sineye saplanan oktu
Güzel annem artık yoktu
Geri gelmez kayıp yıllar.
Mahşer yeri gibi oldu
Bütün gözler yaşla doldu
Dört kardeş te yetim kaldı
Geri gelmez kayıp yıllar.
Anne sevgisi görmedim
Doyumca ekmek yemedim
Dostlar murada ermedim
Geri gelmez kayıp yıllar.
Hüsnüfer abla büyüttü
Değirmen de un üğüttü
Maharetle hep yürüttü
Geri gelmez kayıp yıllar.
Hiç kimse yetim kalmasın
Gözlerden yaşlar akmasın
Râbbim yükler çektirmesin
Geri gelmez kayıp yıllar.
Anne yüzünü özledim
Yollarını hep gözledim
Ferhan’ım her an sızladım
Geri gelmez kayıp yıllar.
Ferhan DEMİRAL
10.02.2011 BURSA
Ferhan DemiralKayıt Tarihi : 11.2.2011 09:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Canım Güllizar Annem,çilekeş annem yüzünü hiç görmedim yanlız gördüğü m avluda beyaz kefene sarılmış bir şey ne olduğunu da idrak edemiyordum.çünkü altı yaşındaydım.Allah kimseyi annnesiz bırakmasın çeken bilir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!