Kayıp Yıldızlar Şiiri - Berk Okuducu

Beyaz örtüler, geceyi sararken,
Bir alev yükseldi, sessizliği yırtan,
Sonsuz bir çığlık, bir yıldız gibi kaydı,
Ardında yalnızca hüzün bırakarak.

Karanlık, bir deniz gibi derin,
Her dalga, bir hayatı yuttu,
Rüzgar, kırık bir dal gibi savruldu,
Uzaklarda bir ses, yavaşça kayboldu.

Yalnızca anılar kaldı geriye,
Bazen bir gülüş, bazen bir adım,
Zaman, bir kuş gibi uçup gitti,
Her iz, toprağa kazındı, silinmez oldu.

Bir gece, bir umut daha kayboldu,
Geriye sadece karanlık ve soğuk,
Sessizce geçer zaman, yıllar geçse de,
Her kayıp bir çiçek gibi açar kalpte.