birileri
ölüm olüm, ölüm diye
bombalarıyla
zifiri karanlığı aydınlatırken
yıkık dökük sokaklarda
gün inliyor çığlık çığlığa
mil çekilmiş gözlerin
gölgesine saklanırken ay
yıldızlar bir bir kayıp
düşüyor çocuk kirpiklerinden
sahi
kaç çocuğun kanında boğulup
gözyaşında kayboluyorlar ?
Aysız yıldızsız gecede kaç çocuk ölüyor?
bilmiyoruz , duymuyoruz, görmüyoruz
ne desek yalan
ekranlardan izliyoruz
çoktan tükenmiş düşleriyle
daha yürümeyi, konuşmayı öğrenemeden
ölümü öğrenen
savaşın çocukları onlar
eşgallerini verdi spiker
sonrası yok
birazdan dizimiz başlayacak
sonrası reklamlar
Kayıt Tarihi : 11.4.2017 00:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler..
TÜM YORUMLAR (10)