Kayıp Yıldız Şiiri - Güllü Koç

Yolunu kaybeden yıldız,
Gökten düştü yere.
Görenler hayretle baktı,
Benzetemedi bir şeye.
Yalnızca biri,
Gülümseyek aldı eline
Aptallar dedi,
Ne bilir kıymetini…
İnanmadı kimse sözüne.
Hadi canım dediler
Yıldız gökte olur,
Yerde işi ne?
Kandı bizimkisi
Çevrenin sözlerine
Götürüp bıraktı
Aldığı yere…
Yıldız üzgün,
Yıldız küskün…
Ama yinede umutlu
Mutlaka kıymetini
Bilen biri olurdu.
Çok geçmeden bir gün
Bir el uzandı kendisine
A… dedi burada işin ne?
Göklerde olmalısın
Karanlık gecelere
Işık saçmalısın…
Hadi toparla kendini
Bak nesiller bekliyor seni
Tutmak için dileklerini.
Toparlandı yıldız,
Kullandı bütün tılsımını
Birlikte götürdü gökyüzüne,
Mutlu eden insanını.
Hani vardı ya bizimkisi
Bir gece seyrederken
Gökyüzünü…
Gördü en parlak yıldızın
Ona gülümsediğini.
Bu, dedi.
Bir zamanlar benimdi.
Dilek tutsam kabul eder mi?