Kayıp kentte; kayıp bir varlıksın sen, boşa yaşıyorsun....Ölümünü bekle...
Sırdaşım, arkadaşım.. hayatım, canım.. Aslında ben... Kendim sanarken seni
Ben-le gülüp, ben-le ağladığını sanmışken senin kayıp varlığın duvarlarımda bir hayal
Hayatımla oynadığın, hayallerimi çaldığın bir rüya
Senin hiç olmamış kayıp bedeninde kayıp ruhum..
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta