Kayıp Sokaklar Şiiri - Nergiz Dönmez Kar ...

Aşkın kayıp sokaklarında yürüyorum,
Hangi yana baksam silik bir gölgesin.
Tozlara bulanır yorgun ayaklar,
Sanki her köşe bucak tutulmuş,
Aşk sokağına riyakarlık bulaşmış,
Saf yürekli ve mert insanları bulamıyorum.
Sinsice karanlığa bulamışlar.

Çocukluğumda koştuğum, oynadığım
Kırların ve mahalle köşelerinde
Oturan örgü işleyen teyzeler geçiyor
gözlerimin önünden..

Aşkla, sevgiyle bakardı dünyaya gözleri,
İlmik ilmik işlenen desenlere yansırdı.
Mertti insanlar, aşk dolulardı yaşama,
Şimdi ise bittik insanlık, vurdum duymazlık.
Aşk sokakları beyaz kireç duvarlarla kaplıydı,
Kirlenince badanalardık yine beyaz kireçle..

Temiz duygular katılırdı briket örülü duvarlara,
Sevmek başkaydı, insanlık kokardı heryer.
İnsan aşkı kokan sokaklar kayıp
briket örgülü duvarlar yıkık...

Yazan: Nergiz Karakuş
Narin Orkide Kitabım'dan