Kayıp sokak Şiiri - Zeynep Tavukçu

geçmişe geleceğe rengarenk nameler yağdırarak
anı kaçırmışım sararmış parmaklar arasından
ne fayda...

anlam çatısından düşünce ak ağına kaderin
pullanmış mor harflerle
rüzgar dağıttı saçımın kokusunu
sokak lambasıyla çektim bir nefes hayattan

ne yıldızdan hesap sordum
ne de aya küstüm

ıslak ışıklara basamayan adımı izledim sadece

gazoz kapağıyla oynamadan
geçtim karşı kaldırıma
altın pranga takılan kalpsiz bedenimde
gözlerimi kapadım

bir çocuk seslendi ardımdan
ki, ben değildim

ve kimse yoktu