Kayıp Şiir Şiiri - Mehmet Ufuk Peker

İlerledik düzlemler boyunca
Eğilip bükülmelerimiz oldu
Yansıtıldık ıraksak aynalardan,
Yollar boyu
Mırıldandığımız türküler
Bıkmıştı yürümekten

Boşluklar çaldı ömrümüzü
Terk edilmiş zamanların
Tutsak yaşantıların
Susturulmuş özgürlüklerin
En parlak taşlarından kolye
Boynumuzdaki ağrı

İyimser hiçliklere çarptık bazen
Çoğunda biz göremeden
Botların altında kalmıştı yeşil
Hışırtılardan çok
Hırıltılar işledi ömrümüze
Tokat gibi çarptık
Çıkmaz sokakların
Açmaz kapılarından döndük

Seslendik duyan yok
Ses duyduk yankı yok
Zannettik ki yalnız bırakılmışız
Meğerse Kayıpmışız
Nasıl aldanmışız