Kayıp Şiir Şiiri - Mehmet Kaplani

Sana suskunluğumu anlatmak isterdim!
İçimde kopan fırtınaların boğazımda duruluşunu
Bakışlarımın arkasındaki sırlı odalarımı
Dalgalarla sürüklenişimi çırpınışımı çaresiz
Bir resim çerçevesinde asılı yanlızlığımı
Ve kaybolup gidişini umutlarımın zamansız
Karanlıkları yırtan çığlığımın yankılarını...

Sana suskunluğumunu anlatmak istrdim!
Bahar tadındaki güz mevsimlerimi
Rengarenk gazellerimi, kurumuş dallarımı
Sevdanın yamacında yolumu kaybedişimi
Yokluğun parmak uçlarına dokunuşumu
Ve ötüşlerini cırcır böceklerinin yaz geceleri
Varlığımın limandan demir alıp ayrılışını
Ötelere yaptığım yolculukların ritmini...

Sana suskunluğumu anlatmak isterdim!
Bir kese kağıdı buruşukluğundaki yıllarımı
Saçlarımdaki her ak telin hikayesini
Gençliğimin baharını nasıl çaldırdığımı bir de
Alacakaranlığın eşiğinde zincire vuruluşumu
Şiirlerimin çıkmaz sokaklarında kayboluşumu
Bir trenin ardından çılgınca koşuşumu

Sana suskluğumu anlatmak isterdim
Sağnak yağmurlarında ıslandığım bu şehrin
Karanlık ve dar sokaklarında yuvarlanışımı
Ve uyanışımı bir sabah yalnızlığın yatağında
Ve dağlarında topladığım kır çiçeklerini
Her gün batımında açtığım pencerelerimi...

Sana suskunluğumu anlatmak isterdim!
Suskunluğun kurşuni rengi ellerini
Ve boğazıma kenetlenen çelikten parmaklarını...