Kayıp Şiir Şiiri - Ercan Keskin

Yeni bir gün doğar, sabırla yola çıkardın
Umut son dem çay gibi,unuturdun bardakta
İçesin gelmezdi, keyfini çıkartamazdın
Seyre dalardın hep,gözlerin dolar ırakta

Akşam olur öyle yalnız mehtaba çıkardın
Yıldızlar kayınca sessiz yanar ufukta
Teselli ararken her şeyi hayra yorardın
Yanı başında ah bir can vardı oracıkta

Mevsim döner birden telaşla saçak arardın
Bir vehim sarardı gök yüzü bulutlanınca
Toprağın kokusu değişiverir anlardın
Fırtına kopacak pek uzak değil yakınca

Kayıp bir şiir mi yarım kalmış belki yırtık
Tamamlanacaktır nasıl olsa kaygılanma
Biraz eprimiştir sesi tarazlıdır artık
Doğası değişir sonsuzda kaybolur sanma

Tesadüf değil mi birlikte çağ atladın
Çekime kapıldın haklıydın aldandın sanma
Miladı başlattın bulutsu devri kapattın
Yeise kapılıp sakın kendini suçlama

Aşkı aşksızlığa bölerek varlaştırdın
Yeğni bir özdeşlik yeğin bir içsel çatışma
Kendi dışında bir kalıcı barış yarattın
Bu senin yazgındı istersen farklı yorumla

Yanılgıdır deyip yenilgiyi kabullendin
Hata yoktur ders almak vardır hiç unutma
İyi niyetle her zaman dürüstçe sevdin
Eskinin yerine yeniyi bıraktın korkma