Kayıp Sevgiliye Şiiri - Deniz Yılmaz Eralp

Dolunaylı bir gecede ağladın mı hiç?
Ama hiçbir gözyaşını saklamadan,
Tek bir damlasını bile,
düşürmeden toprağa.
Önündeki solmuş fotoğraflara,
Buruşmuş birkaç mektup parçasına.

Öylesine içten,
Öylesine hıçkıra hıçkıra.
Zevk alabilirmisin benim gibi,
Silerken göz kapaklarını.

Tebessüm edebilirmisin,
bakarken maziye.
Sövercesine unutabilir misin,
o bakışları.

Her gece kafanı koyduğunda yastığına,
Milyon kere ölebilirmisin benim gibi.

Karanlık gecelerde,
Kayan bir yıldız misali,
Girerken yatağına,
Tabuta girer gibi.

Unutturabilir misin bana geçmişimi.
Anımsatmamayı başarabilir misin,
'O' unutamadığım suratını.
Senin fotoğrafların diye,
Duvarıma astığım resimlerin,
Senin için yazdığım şiirlerin,
Verebilir misin hakkını.

Dinlediğim şarkıların,
Yağmurda yürüdüğüm
adımları sayabilir misin bir daha.
Göz yaşlarımın, uykusuz gecelerimin,
ödeyebilir misin hakkını.

Söyle,
Söyle Kayıp Sevgilim.......