Kayıp Sevgili Şiiri - Halis Babat

Kayıp Sevgili

Elimde bir fener,
Yolumu gösteren bir ışık
Ne de benle gelen bir rehber
Karanlık kulaklarımda bir ıslık
Kaybolmuşum yüreğinde
Kaybolmuşum yangın yerinde

Bütün sokaklar birbirine benziyor
Bütün evlerin boyu aynı
Hepsinde ışıklar yanıyor
Bir benim karanlığında kalan
Bir benim sevginde kaybolan

Hangi sokaktan sapsam
Hangi köşeyi dönsem
Kalbini kime sorsam
Sana nasıl ulaşsam,
Bilmiyorum.
Adresim yok, ışığım yok
Kayıp sevgili oldum,
Yüreğinin yangın yerinde

Duydum ki nehirler akarmış
Mutluluktan pınarlar varmış
Yeni sevdalara gemiler kalkarmış
Kalbinin aşk yerinde
Duydum ki unutmuşsun beni
Hatırlamazmışsın yüzümdeki beni
Bir beni unutmuşsun beni
Gömüşsün en derine beni
Yüreğinin yangın yerinde
Kaybetmişsin beni, ey sevgili

Beni kaybetmek
Yüreğinden silip atmak
Önceleri zor gelmiş sana
Ama unutmuşsun,
Asıl zor gelen odur bana
Asıl mesele kaybetmek değil,
Kayıp sevgili olmaktır
Bilmezler ki,
Sevgili kaybetmek zordur ama
Kayıp sevgili olmak daha da zordur.