Kayıp Sevdam İstanbul Şiiri - Derya Gulmus

Sıkışık bir trafik, boğazda sessizce ilerleyen bir vapur,
asırlardır seni bunlar anlatır İstanbul...!
Dinle şimdi! seni tüm gerçeklerile ben yazacağım.

Arıyorum, hiç bir köşesinde yoksun İstanbul'un
Bilmem hangi kararlık sokakta bulayım seni,
Gecelerce, günlerce aradım,
Denize, boğaza, kızkalesine sordum:
Görmemişler, bilmiyorlar yerini...

Hiç tanımadığım insanlara seni soruyorum
yorgunum, tedirginim, korkuyorum,
Ama ölür müyüm
son bir defa görebilmek için seni
Ölüp ölüp kendimi yeniden doğruyorum,

Sersefil, perişanım... gölgeni kovalıyorum,
Körebe oynuyorum seni son gördüğüm o dar sokakta
Ve hiç kimseyi istemidim
seni istediğim kadar hayatta,

Bitmez bir sevda, sönmez bir ateş, bir dünya acı...
Naçiz düşmüş yüreğimin bir avuç gülüşündür tek ilacı

Yıldızların yağmur misali üstüme yağdığı aysız bir gecedeyim,
daha kaç yıl, kaç asır İstanbulda dönüşünü bekleyeyim,
sessiz bir isyan, gözsüz bir ağlayışım...
bu kadar mı sanırsın İstanbul yari tüm arayışım,

Şimdi kayıp bir sevdasın içimde
belki bir deniz feneri,
umutlar mezarlaştı yüreğimde,
tutsaktım, damla damla erittim zincirleri
anladım gelmeyeceksin gayri tek dostum 'Atilla İlhan şiirleri...'

Sen kazandın İstanbul, çözemedim bu kör döğümü,
yarin hasretine eklenmez mi bir Ekim sabahı Atilla İlhan'nın 'Ölümü...'

Artık sokağa çıktığımda dolmayacak içime 'Ah bir yerlerden çıkıp gelse' kederi,
İstanbul karış karış sen dolu,
bütün kaldırım taşları tanıyor seni,
hiç bir şiir gidişine bağlanmayacak,
kafiyeler, dizeler kayıp
Atilla İlhan 'gitti gideli...'