Kayıp sevda Şiiri - Murat Nail Güney

En olmadık zamanlarda ey kalbim
Lal ettin de aklımı, hiç acımadın bana
Vurgunlar sundun baharlarıma hep
En güzel hayallerime sebep,
Duman eksilmedi gönül dağımdan
Adınsa hiç düşmedi dudağımdan…

Haydi, şimdi tam zamanı son darbenin
Ürkek yüreğim oyuncak elinde senin,
Razıyken gönlüm de en acımasız infaza
Razıyken erken biten yaza,
Ektiğin ürünü en keskin tırpanla biç
Mademki sevmemişsin beni hiç…

Yüksek otlar bitecek gezdiğimiz kırlarda
Yaban papatyaları açacak en üzgün beyaz,
Ve yüzüm sensizlikten en koyu sarı
Yüreğimde hapis çocuksu heyecanlar,
Çıkmıyor bir an gözlerimden dışarı.
Rüzgâr yeleli kısraklar gibi geçiyor zaman
Sırasını unutmuş arsız saatler
Nereye gitsem benden bir adım ileri,
Hangi dala konsa avare gönül kuşu
Yenik düşüyor sonbahar fırtınalarına
Olmuyor yuvası, yeri.
Bu son göçü sıladan, bu son kanat çırpışı,
Kim bilir belki de ömrün bu son kışı.

Yumuk ellerinde yaşamak isterdim
Buğulu sabahlara beraber uyanmak mahmur,
Bir felek böyle acımasız vurdu her kalktığımda,
Sevdana yenik düştüm, bir de sen vur.
Kalmasın içinde, kus bütün isyanları
Gözlerinde şimşek, sözlerinde yıldırım
Yansın alev-alev sende kalan yarım.

Sen varken mutluluk, yokken ölüm kol gezer
Öksüz ve yetim satır aralarımda
Yüreğimden ansızın düşer kelimeler
Harflerin kolu kanadı kırılır.
Ünlemler bitirir bazen cümlelerimi
Noktalarım, virgüllerim darılır.

Sonra,
Sonrası mahşer, sonrası tufan, sonrası kıyamet
Sonrasını kul yaşar, kul ölür elbet.
Örter üzerini bir kürek toprak, bir tutam gece
Mazide ruhunda sessiz ağlar öylece…
Kalanlara emanet mutluluk, gidenlere makber
Usulca eğil kabrime, bir öpücük ver.
Yansın toprak, yansın hava, yağmurlar yansın
Ruhum gözyaşlarıyla son defa ıslansın.
Giderken başucuma bir tomurcuk gül bırak
Bana boş ver, hayat kısa, yaşamaya bak!

Murat Nail Güney 19 Eylül 2011 İstanbul