Kayıp Sevda Şiiri - İrfan Tansel Turhan

Ömrümün geçmiş zamanlarında
beliren yıldızlar oldu
Yüreğimin karanlık yüzünde

O zamanların birindeyim şu an.
Ve bir sahil şerinde,
Geri dönülmez ikazına uymadan
bira içiyorum.
Kayalara vuran dalgaların çığlığında
Yeni bir yıldız yaratıyorum.

O geçmişimdeki yıldızlar ki
Kızıla dönüşmeden kayışlarını izledim
Yakamozsuz bir denizin üzerinden.
Belki şu an özledim onları
Belki de yaşadıklarımı
O geçmişimde ki samanyolunu,
özledim.
Belki de yinelenecek tarih,
Yani uzun yıllar, umulmadık sevdalar,
Aristo mantığı belki de.
Ve en yeni yıldızı karanlığımın.

Sen...
Ömrümün en yaşanılası,
Ömrümün en aradığım zamanı,
Belki de hiç ama hiç yaşamadığım,
Belki de bundan sonra yaşayamayacağım
hislerim.

Sen...
Kızıla dönüşmeden kaybolup gidersen
yüreğimin karanlığında.
Uyuyamazsam,
Akrebin mecburi rotasında saatin
Zembereği boşalıp ta durursa zaman.
Uyanamazsam düşlerimden.
Uyanıp ta bulamazsam
karanlık göğümde ışıltını
Yada, yada sen yoksan
Hiç olmamışsan bu yaşanılan zaman dilimide.
Beni bu uzak,
bu erişilmez,
bu amansız kavganın
İçinde sürükleyen sen değilsen
Son yıldızım,
Son sevdiğim,
Sonsuzluğum
Sonunda gelecekse

Sensizim...