Kayıp Şehrin Yankısı
Karanlık sokaklar hâlâ fısıldar,
Bir zamanlar yürünmüş ayak izleriyle.
Ben kimdim, kimdiler içimde?
Kimin hayali kaldı duvarların yüzünde?
Bir ses sürüklüyor geceyi,
Kelimeler düşer toprağa usulca.
Yalnızlık doluyor boş sokaklara,
Ve ben, kayıp şehrin yankısıyım artık.
Zaman eğilir, kırılır aynalarda,
Hatıralar silinir, yerini boşluk alır.
Gölge gibi sinsice çoğalırım,
Suskunluğun içinde, sessiz bir çığlık gibi.
Kayıt Tarihi : 23.7.2025 21:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!