Kırmızı gonca gül rengi
Dudaklardan aşkı tadıp
Kalbinde sevgiyle büyüten
Onu sığdıracak beden bulamayan
Kayıp şehrin insanları
Aşkın deliliğinde kıvranan
Avunmak için avutmak için
Gönlündeki kafeste
Emekle, tutkuyla büyüttüğü
Aşk güvercinin çıkıp gidişini seyreden
Kayıp şehrin insanları
Aldatan, Aldatılan
Umutsuzca çırpınan
Dokunsa kırılacakmışçasına
En nadide bir elmas gerdanlık gibi
Anlatamadan, anlaşılmadan Ona sahip çıkan,
Kayıp şehrin insanları
Pembe panjurlu, Bahçesinde çiçekler kokan
Çiçeklerde mutluluk kelebekleri dolaşan
Ne çabuk unuttunuz
Aşk yaşadığınız evleri
Kayıp şehrin insanları
Hayatın içinde yitirmişsiniz kendinizi
Ne söyleseler az size
Bir gün bir araya geldiğinizde
Yoklayın bakalım balık hafızanızı
Kayıp şehrin insanları
Hey beni duyun
Kayıp şehrin insanları
İsyanım size….
Kayıt Tarihi : 1.10.2012 00:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Yurtsever](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/10/01/kayip-sehrin-insanlari-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!