Kayıp Şehirlerde Yağmurlar

Karanlıklar kaçışıyor avuçlarımdan
Hapsoluyorum gözlerine kıskıvrak.
Gece üstüme yağıyor
Sağnak
Gölgeler Ona sığınıyor.
Kayıp şehirlerde yağmurlar
Gözlerini üzerime yuvarlıyor

Damla damla tükeniyor şarkıların rengi
Efkar dağıtıyor
Sığmayan geceye efkar
Beni savuruyor
Ve gece ağlıyor

Kayıp şehrin kayıp kaygısıydı
Boşluğa düşen sözlerim
Ellerimden kayıyordu yıldızlar
Yorulan yüreğimdi.
Yağmur toprağa değdi
Toprak en serin hasretindi.
O şehir bana küsüyor.

Hüzün gecenin rengidir
Islak elbisesidir gecenin.
Başak veriyor ışıklar
Yıldızlar gülüşüyor
İdam sehpalarım kuruluyor
Aymazlar sofrasında
Bir cellat bin celladı katlediyor.
Gecenin girdabı demleniyor…