İstanbul'u beklerdim ben bazı gece,
kimse uyanmasın diye
deklanşöre basarken sessizce,
adımlarım Taksim’den Tünel’e
Ağa Cami sokağı karanlık ve loş..
Sadece tabelası var sokağında
namazgahı yok Asmalımescitin
insanlar sersem sepelek
kuledibi açık bir liman
kaptan da ben çımacı da
kucak açardım kuleden
kollarımda boğaz, Marmara
Hezârfen'ın baktığı yerden
selam yollarken Üsküdar’a
Yüzüme kar taneleri sepelerdi,
kaybolurdum, kayıp şehirde..
25.01.2023
Kayıt Tarihi : 25.1.2023 08:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hikayesi mühtevasındadir, kaybolan biziz

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!