Bana bir, yağmur huzur verirdi
Rüzgardan korkardım
Sevmekten korkardım
Rüzgarı da hiç sevmem zaten
Bir gün ben, ben olmadığımı fark ettim
Ruhum hastaydı
Ruh kanseri diye bir hastalık olsaydı eğer
Kesin ona yakalanmışım derdim
Sonra,
Çokta uzun olmayan bir zamanda
Yağmur artık bana huzur vermiyor
Rüzgardan korkmuyorum
Yağmurlar göz kapaklarıma vurmuyor
Kayıp sakalın tüm rüzgarları
Sessiz artık kulaklarımda
Kayıt Tarihi : 23.9.2024 14:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!