Kayıp Ruhun Karanlığı Şiiri - İpek Yıldız

• 

  Mesut Çiftci

  Şiir, insanın ruhunun bir aynasıdır; içimizde taşıdığımız birikimin, izlediğin ve özlemlerin ağlayarak ölümsüzleştiği bir sanat. İnsan kalbinin derinliklerinden doğan ve kâğıda dökülen onun mısrası, bir içsel yolculuğunun izlerini taşır. Şair, kendi evrenindeki sessizliğin diliyle konuşur; Bunlardan ne kadar bireysel görünse de, onun insanında yankılanan bir evrensellik taşır. Şiir yazmak, sıradan bir yazma eylemi değildir; bu, ruhun en saf ve derin boyutlarıyla küresel seslenme çabasıdır. Şair, kelimelerle bir köprü kurar; bu köprü, yalnızca geçmişle gelecek arasında değil, aynı zamanda insanın kendi iç dünyasıyla dış dünyası arasında uzanır. Bu yolculuklar, kelimelerin ötesinde bir anlam taşır: Şair, onun mısrayla bir duygu bırakır evrene, bir iz, bir anı ve bazen bir çığlık...
  
  Sözcüklerin güçlenmesi ve onları dokuyarak bir şiir haline getirmek, büyük bir cesaret ve yenilik ister. Çünkü onun şairleri, kendi başlarına ortaya çıkararak bir risk alır; şiir, ruhun çıplak kalışıdır. Yine de bu cesaretin, insanın kendi özüne ulaşamaması için gereklidir. Şiir yazmak, bir anlamda içsel huzuru aramanın, dünyanın bir anlamı derinliğine ve insanlığın ruhuna dokunmanın en zarif yollarından biridir.
  
  Sizi, bu zarif sanata gönül verdiğiniz için tebrik ediyorum. Kelimelerin gücüyle dünyayı anlamak, anlatmak ve hissettirmeye çalışmanız, sadece bir sanat eylemi değil, aynı zamanda bir insanlık hizmetidir. Şiirleriniz, sizi yapan derin derinlerin ve devam edenlerin devamıdır. Onun bir dize, içsel bir yolculuğun haritasıdır ve bu haritayı okumak, başka ruhlara da bir ışık olacaktır.
  
  Şiirle dolu bir yolculuğunuzda, kaleminiz her zaman güçlü, ilhamınız sınırsız olsun. Bu benzersiz sanatınızın, hem size hem de okuyucularınıza sonsuz bir anlam kazandırmasını dilerim.
  
  Kaleminiz daim olsun.

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)