Kayıp Rota Şiiri - Şükrü Metin

Unut desen bile unutamam ki
Sevgiye tutsağım kanamıyorum
Kurudu dallarım yeşeremem ki
Bülbüle kokumu sunamıyorum

Efkârıma uçan turna baş eğdi
Süzülürken kanadıma taş değdi
İçerime hazin kanlı yaş değdi
Adını meşk ile anamıyorum

Nasıl da düşmüşüm senin ağına
Dolu değdi ömrün bahar çağına
Baykuşlar tünedi gönül bağına
Güllerin dalına konamıyorum

Söylememek için kendimi sıktım
Namerdin çekilmez nazından bıktım
Sevdaya susadım aşka acıktım
Kalbimi huzura banamıyorum

Metin-iyim şiddet ışınlasalar
Zulümle alnımı arşınlasalar
Beni her yerimden kurşunlasalar
Verdiğim ikrardan dönemiyorum