Kayıp, pis, alay. Şiiri - Muhammet Özeren

kaybolmuş, kirlenmiş, oynanmış.

şu sıralar bütün ilmeklerim birbirine dolanmış, başıma silah dayanmış bir şekilde, ne sorsalar seni anlatırım.
unuttum.
adını,
gözlerini,
iki dudağının arasından laf çalan melekleri,
nelerden hoşlandığını,
en çokta sigaranı kibritle yakmanı.
saygını,
sadakatini,
nefretini,
küçük çocukların umutlarını,
demek isterdim.
göm beni isterdim,
ruhuma şad edip ağlamamanı isterdim.
aşkın tiradını asırlar önce tanrılar değil de;
senle ben oynayalım isterdim.
evet hanımefendi,
unuttum demek isterdim.
unuttum.

Muhammet Özeren.