Ozan Dursun Ali kebabçi Erzurum'un İspir Yıldıztepe köyünde doğdu. İlkokulu bitirdikten sonra Balıkesir'in Ayvalık ilçesine yerleşti. 16 yaşında Halk eğitim merkezinde bağlama kurslarına başladı. Daha sonra bazı hocalardan şiir yazma tekniklerini öğrendi. Yetim ve yoksul büyüdü uzun bir süre işçilik yaptı. Şu anda İzmir'de ticaretle uğraşmaktadır. Ozan geleneğinin Türkiye'deki son önemli temsilcilerindendir. Türkü ve şiirlerinin malzemeleri kendi öz yaşam gerçekleridir. Türkülerinde başta gurbet, sıla, hasret olmak üzere yoksulluk, kardeşlik, d ...
....... GİTTİM.....
Derya çamurundan yoğruldum geldim
Evveli boş idim sonradan doldum
İnsanı tanıdım ey hakkı sordum
Mahşeri olmadan soruldum gittim
Sıra sara giden göçmen kuşları
Yerdeki hüzünü görmez misiniz
Ağaçlar bükülür sular süzülür
Eğilen başağı görmez misiniz
Ne güzel yeşermiş şu bizim dağlar
..... GÖNÜL...
Bulanık sellerde Gönül durulur
Zaman akıp gider ömür yorulur
Nazlı yâre gülsem bile darılır
Güleyim mi ağlayayım mı Gönül
……….. ÖZLERİM…..
Karlar yağmıyor bu yıl bizim dağlara
Bülbülde konmuyor viran bağlara
Dönermiyim bilmem eski çağlara
Yazların kışların sizi özlerim
........ YÂR SENİ....
İçimde gizlidir dertler yaralar
Önümde engeldir şu sıra dağlar
Dediler sılada o yârin ağlar
Ne sılayı unutum ne yâr seni
.......ZARARIM ÇOKTUR.
Ne ötersin baykuş hanem virandır
Sinemi de yakan o nazlı yâr dır
Dünyada insanın gülmesi kâr dır
Her daim ağlarım zararım çoktur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!