Havanın soğukluğu, yine başarmış asi ruhunun yüzüne yansımasını.
Yaban kalmış çilek bahçesi ellerini arıyor, bir bilsen ne ağıtlar yakıyorlar.
Ay da bekliyor yolunu, her zaman birlikte aydınlatırmışsınız gökyüzünü,
Hele boya ve fırça, nasıl bocalamışlar sensiz olmazmış hiçbir resim.
Ne bileyim ki her gören bana niye seni sorar.
Bir ben mi bilirim yolunu, izini,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta