Kayıp oldu Şiiri - Muhlis Şutanrıkulu

eskiden adam gibi adamlar vardı
sonradan o insanlar kayıp oldu
dost candan seven arkadaş vardı
arkadaşlar dostluklarda kayıp oldu

his edilirdi hemen onun yokluğu
güvenirdik evi çoluk çoçuğu
yaşardık içten candan komuşuluğu
o komşularda şimdi kayıp oldu

çiçekliydi butun camla balkonlar
çamurluydu yürüdüyümüz yollar
veresiye yazdırdığımız bakkalar
birer birer şimdi kayıp oldu

kimse demir takma zdı cama
yokluktan elbiselere yapardık yama
her akşam gittiğim yazlık sinama
hüzünlü bir filimle kayıp oldu

bizimle otururdu dedemle ninemler
doğum yaptırırdı mahaledeki ebeler
sokakta oynadığımız renkli bilyeler
birer birer çepten kayıp oldu

kuyulu bahceliydi gece kondular
sutcü cınraklı idi yoğurtcular
nayloncu eskici hıyarcı kalaycılar
birer birer hepsi kayıp oldu

paylaşılırdı dertler sevinçler
tatlı söylerdi bütün diller
geceleyin sokakta gezen bekçiler
şimdi karakolarda kayıp oldular

hayatı paylaşırdık tatlı vede acı
bilmezdik derdi tanımazdık ilacı
yolunu beklediğimiz o postacı
mektuplarla birlikte kayıp oldu