Kayıp o şehre götürsün Şiiri - Oktay Çekal

Kayıp o şehre götürsün…

Bir söz söyle ya da sus sonsuza kadar…
Gözlerin de konuşmasın gözlerime sevgiden
Beklemeler boşuna ise eğer; zaman anılarda yolcu olsun
Açılsın hayatın sonsuzluğa kapısı uçalım bilinmeyene
Umutlara çıkış verelim gitsin başka hayatlara beklemesin
Yüreğimi kanatlandıran son enerjide uçsun maviye…
Ruhumdaki heyecan rüzgârım alsın beni bedenimden
Tenimdeki ateşinin yaralarında kabuk bağlayım
Sensiz gecelerin loş gölgelerinde nefes alarak
Yaşamın en duru sokaklarında yürürken gözlerimden akan…
Tüm heyecan yaşlarında boğulsun sevgimin adımları
Suskunluk nöbetlerinde kaybolan bedenim
Artık seni düşünmesin mavi duyguların penceresinden bakarken
Açılmasın gökyüzüne bir yol uzanmasın
Her kayan yıldızın yörüngesinde saklansın görünmesin sevgi ateşi
Ayın gölgesinde kaybolsun yürek atışımın sesi
Yarınlara uzak geceler saklasın atmasın şafak mutluluğa
Yeşilin tonlarını görmesin gözlerim sislerin karanlığında
Denizin dalgaları sarsın tüm hayallerimi
Kayıp o şehre götürsün…

Oktay ÇEKAL
15.04.2012-20.53