Benim yolculuklarım senin gözlerine idi,
Bazen kırmızı,bazen mavi bazende zifiri gözlerin…
Kurşun gibi sesi yüksek gözlerin..
Dipsiz bir kuyunun anlamsızlığı, kendi sorularında yokolmuşluğun izi,
Yokoluşamı? Varoluşamı gider ferin…
Derdinmi var yoldaşım..dedim sana,
Yürüdüm, o gözlerde bir yol aradım,
Labirentlerinin ortasında sen, yol üstünde biz.
Bu hikayenin boynu bükük..
Aydeğil sarmalanan..
Senin isyanın.
Yıl değil devrilen …
Parçalanmış zaman.
Gecenin güneşi papatya tenim,
Sende erimese de ellerim.
İçine akan yağmurun tanesiyle konuştu gözlerin…
Daldı gözlerin. Uzaklara,
Sonsuz labirentinde kaybolan sen …
Bir varmış bir yokmuş ela gözlerim,
Vazgecilmez vazgecilen, gözlerin.
24.05.2014 gü, bana dair, kayıp narsist
Günan ÜlgenKayıt Tarihi : 1.6.2014 11:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Gün An Hayat’ın 100′ ü" Serisi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!