bir nefes oldu durup geride bıraktıgımız
o kayıp mutlulugun hayalını tasırken kalbimizde
baskalarına ait hayatlarınhamallıgını yapıyorduk
kalplerimiz bir yerde sessizlik ve durgunluk ararken
kim bilir belkide biz aşk arıyorduk
bir gün sustuk ve gozlerimize söz verdik
artık konusma sırasını suskunlugumuza bıraktık
kalplerin bir yerde kaybolduguna inandık
bir yolcu gibi dusunduk kendimizi
kan ter içinde yurur gibi nefes nefese kalmıs gibi
gögüsümüz daralmış dudaklarımız catlamış gibi
sanki yol bitmiş geride bıraktıgımız seylerin ne kadar önemli oldugunu anlamışız
ilk defa farketmişiz
yolun sonunu beklememiz gerekiyormuş mutlu olmak için
yolun kendisi zaten mutlulukmuş
zamanı gecirmek degilmiş aşk
yokuşta susamakmış
yokusu aşma telaşındayken yılları kaybedi vermişiz gözlerimizde
megerse hep birşeylere gec kalmışız
severken ayrıldıgımızı sonradan anlamışız
şimdi durup düşünme vakti, yani başımızdaki sevgiyi
sevgimizin ne anlama geldigini anlamak için bir daha soyleyelimhala birbirimizi ne kadar sevdigimizi
şimdi gozlerimizin içine baktım gecmişte neler yasadıgımızı hatırlayarak
kalplerimizi cagırdım ve KAYIP MUTLULUGUN YİNE KENDİMİZ OLDUGUNU ANLAYALIM
Kayıt Tarihi : 2.5.2007 17:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!